ӨВЧИН

Хүн буйгалтайгаа дасан зохицож энэ хорвоо ертөнцөд мэндэлдэг. Хүний өвчилсөн өвчин хүртэл буйгалтай дасан зохицож бий болсон байдаг. Ийм учраас буйгалтайгаа дасан зохицож байж л тэр чамаас сарнидаг болохоос биш аргаар сарнидаггүй. Аргаар зөвхөн торгоодог юм. 

“Өвчлөл” гэдэг бол хүний ухамсарт л байдаг. Яагаад мал усанд живдэггүй юм бэ? Оюун ухаан байхгүй учраас. Хүн яагаад живдэг юм бэ? “Би живчих вий дээ” гэсэн бодол тээж байдаг учраас тэр.  

Хүний өвчилсөн өвчин нь намдахгүй байгаа нь “Миний өвчин сэдрэх вий дээ” гэсэн бодол байдаг учраас эсүүдээ тэтгээд тэжээгээд байдаг. Тийм учраас үүнийг бодлын цэвэрлэгээгээр арилгадаг юм.